[KrysteQ]

Rozdział I - Nowy świat.

- Optimen!
- Yyy?
Młody chłopak o jasnej karnacji zrzucił z głowy poduszkę.
- Co chcesz, mamo?
- Wstawaj, wstawaj. Zaspałeś na lekcje u mistrza Solidiusa!
- Mam dosyć tego zgorzkniałego starucha.. Ciągle tylko narzeka i nigdy mu się nic nie podoba!
- Mój, drogi.
Matka nastolatka przybrała bardzo surowy ton.
- NATYCHMIAST WSTAWAJ, i nie warz się więcej obrażać tak zasłużonych osób jak mistrz Solidius, chociażby... Chociażby ze względu na twojego ojca..
- Dobra, dobra... Już wstaje.
Optimen doliczył do dziesięciu i wyskoczył z łóżka, teraz było widać dokładnie jego postać. Chłopak miał duże niebieskie oczy, długie białe włosy, wysoki na 182cm o postawnej budowie. Nos miał drobny, uszy też niezbyt duże.
- Ubierz się, umyj zęby i uczesz włosy.
- To może najpierw umyję zęby... Potem się ubiorę i uczeszę włosy.
Młody mężczyzna udał się do toalety, umył dokładnie zęby. Ubrał się w czarne rurki i czarną koszulę, wyglądał bardzo elegancko. Uczesał włosy, zjadł śniadanie w postaci grzanki z miodem i udał się w stronę drzwi.
- Zaczekaj! Masz tu jeszcze ciasto dla mistrza!
- Dobra, dobra...
I wyszedł z szarlotką w rękach. Szybko znalazł się przed domem mistrza Solidiusa, zapukał.
- Wejdź Optimen, wejdź.
Chłopak otworzył drzwi i wszedł do środka mieszkanka. Panował tu bardzo ciepły wystrój, ogień migotał wesoło w kominku.
- Przepraszam za spóźnienie, zaspałem. A.. mam tu dla mistrza ciasto od mamy.
- Ahh, ta Amorja. zawsze wie jak poprawic mi humor.
- To.. Szarlotka..
- Wyśmienicie, odłóż ją na stół. Zajmiemy się lekcją a potem skosztujemy tego specjału.
Chłopakowi jakby poprawił się humor, ogólnie myślał teraz o tym co robi jego młodszy brat, sam Optimen miał około 16 lat, a jego brat był w wieku 7 lat.
- Dobrze... Z tego co pamiętam mieliśmy wrócić do lekcji magi, tak?
- Tak, Optimenie. Zatem, poznasz dzisiaj czary żywiołowe, każdy mag posługuje się żywiołami - Ogniem, ziemią, powietrzem i lodem.
- Tak, wiem to.
- Świetnie. Od czego chcesz zacząć?
- Od lodu.
- Usiądźmy, a Ty słuchaj. Lodowe czary opierają się na płynności ruchów, aby zaklęcie lodowe zadziałało musisz opanować swoje ciało, zyskać nad nim pełną kontrolę.
- Potrafię to już..
- Doprawdy?
Mistrz uśmiechnął się.
- Wystaw swoje ręce do przodu.
Chłopak zrobił tak jak nakazał mu mistrz, niby nic się nie działo, lecz ręce Optimena drgały leciutko.
- Widzisz? Właśnie o to chodzi, naucz się to kontrolować..
- Wiem, wiem!
Przerwał mu chłopak. Potem rozmawiali jeszcze o innych żywiołach, tak upłynęły trzy godziny. Nagle ktoś zaczął uderzać o drzwi mieszkania.
- Chwilę, chwilę! Kto tam!
Mistrz podszedł do drzwi.
- Solidiusie to ja! Amorja!
- Moja droga co się stało?
Zapytał staruszek z uśmiechem.
- Natius! Mój mały Natius! Został uprowadzony, przez człowieka, który przedstawił się jako Thanarg!
Twarz seniora pobladła, teraz wyglądał na wyraźnie zaniepokojonego.
- Kto?
- Thanarg! Znasz go?
- To... Był przyjaciel twojego męża...
- Niemożliwe!
Optimen podszedł do matki i mistrza.
- Co się dzieje?
- Twój brat, porwano go!
- CO?!
Ryknął chłopak.
- Muszę ruszyć mu na pomoc! Mistrzu dam sobie radę, prawda?
- Tak..
Staruszek odpowiedział bez wahania,
- Jak na swój wiek jesteś bardzo potężnym Magiem, masz wrodzony talent..
Teraz zwrócił się do matki Optimena.
- Amorjo, przygotuj swego syna do drogi.
- Dobrze.. Mam nadzieję, że dasz sobie radę, me serce nie wytrzymałoby kolejnej straty.
Mówiła do syna. Chłopak rozmawiał z mistrzem, aż w końcu udał się do domu, tam mama przygotowane już miała wszystko co potrzebne, spakowane w plecaku.
- Proszę, tu masz.. Pieniądze.. Prowiant, medykamenty...
- Dziękuję mamo.. Wyruszam natychmiast.
I wybiegł. Po chwili kobieta ruszyła za nim!
- Optimen! Zaczekaj...!
Spojrzała na niego ze łzami w oczach..
- Kocham Cię..
Chłopak uśmiechnął się do niej tylko i szybkim krokiem opuścił wioskę..



No, na razie tyle... Pierwszy rozdział, napiszcie tu czy warto to kontynuować, może komuś się spodobało..





[/b]

[MrDamian]

Kontynuować ! ciekawe i to bardzo ja chce więcej ;d

[atlic]

superowskie!

[WeeDu]

Nie wiedzę w tym nic ciekawego.